جوان آنلاین: به‌رغم تقلای دو روزه مقامات امریکا برای ترغیب چین به اعمال فشار به ایران برای کاستن از سطح تنش‌ها در دریای سرخ، سیگنال مثبتی از سوی پکن مخابره نشد و اژد‌های زرد ترجیح داده به سیاست متعادل و حساب شده خود ادامه داده و به ماجراجویی خطرناک غرب وارد نشود؛ کشور‌هایی که خود مسبب اصلی بحران در منطقه بوده و در حمایت از صهیونیست‌ها، آتش جنگ با محور مقاومت را شعله‌ور کرده‌اند.
امریکا که با حملات هوایی و دریایی به خاک یمن نتوانسته عملیات انصارالله را علیه کشتی‌های صهیونیستی در دریای سرخ متوقف کند، به رقبای شرقی خود متوسل شده تا بتواند از این گرداب خود‌ساخته رهایی یابد، اما این گزینه هم به شکست منجر شده است. یک مقام دولت امریکا شنبه شب به نشریه پالیتیکو گفت که ایالات متحده در مذاکرات دو روزه خود برای تشویق چین به فشار بر ایران به منظور توقف حملات انصارالله به برخی کشتی‌های تجاری در دریای سرخ شکست خورد. جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی امریکا در دیدار با وانگ یی، وزیر خارجه چین در پایتخت تایلند در روز‌های جمعه و شنبه نگرانی‌های ایالات متحده را در مورد حملات جاری در دریای سرخ مطرح کرد، اما این گفتگو‌ها بدون هیچ نشانه‌ای دال بر اینکه چین مایل به برداشتن گام‌های قاطع برای استفاده از نفوذ اقتصادی خود بر ایران، به‌عنوان حامی انصارالله است، به پایان رسید. یکی از مقامات ارشد دولت امریکا درباره نشست سالیوان و وانگ یی اظهار داشت: «پکن گفت که آن‌ها این موضوع را با ایرانی‌ها مطرح می‌کنند، اما ما مطمئناً قبل از اظهارنظر بیشتر در مورد اینکه آیا آن‌ها واقعاً این موضوع را مطرح می‌کنند، صبر می‌کنیم.» این مقام امریکایی افزود: «دولت بایدن به پکن گفته است که باید برای آرام کردن برخی از این حملات کمک کند، اما اینکه آیا این اهرم را در این راه استفاده می‌کند یا خیر، فکر می‌کنم باید صبر کرد.»
درخواست امریکا از چین در شرایطی است که از سه ماه پیش با شروع عملیات انصارالله به کشتی‌های صهیونیستی در دریای سرخ، سطح تنش‌ها در این آبراه بین‌المللی تشدید شد و بسیاری از شرکت‌های کشتیرانی از ترس درگیری‌های احتمالی مسیر‌های خود را تغییر داده‌اند و به جای عبور از تنگه باب‌المندب، دماغه امیدنیک در منتهی‌الیه جنوب آفریقا را انتخاب کرده‌اند.
اینکه امریکا از طرف چینی خواسته به ایران فشار بیاورد تا سطح تنش‌ها را در دریای سرخ کاهش دهند درحالی است که مقامات جمهوری اسلامی بار‌ها گفته‌اند که گروه‌های مقاومت از تهران دستور نمی‌گیرند و آتش به اختیار به حمایت از مردم فلسطین برخاسته‌اند.
سیاست متعادل چین در منطقه
در حالی که چین اولین پایگاه نظامی خارج از کشور خود را در جیبوتی دارد، تاکنون از هرگونه مداخله نظامی مستقیم در درگیری دریای سرخ اجتناب کرده است. این رویکرد محتاطانه نشان‌دهنده تمایل به اجتناب از تشدید تنش‌ها یا کشاندن به یک درگیری منطقه‌ای گسترده‌تر است و همواره از همه طرف‌های ذی‌ربط خواسته که خویشتنداری کنند و راه‌حل‌های دیپلماتیک را برای جلوگیری از تشدید درگیری در اولویت قرار دهند. این موضع به چین اجازه می‌دهد تا بی‌طرفی خود را حفظ و از دشمنی با هر بازیگری در منطقه اجتناب کند.
یزاک کاردون، عضو ارشد بنیاد کارنگی در یادداشتی در روزنامه نیویورک‌تایمز، با بیان اینکه چین و امریکا درباره تنش‌های دریای سرخ نگاه متفاوتی دارند، نوشته است: «برای رهبران چین، منطق استراتژیک خاصی در این امر وجود دارد. بحران دریای سرخ، ایالات متحده را از تمرکز بر آسیا منحرف می‌کند و برای چین زمان می‌خرد تا توانایی‌های خود را در غرب اقیانوس آرام به نمایش بگذارد و در عین حال خود را به عنوان یک قدرت خیرخواه معرفی کند که در امور دیگر کشور‌ها دخالت نمی‌کند. رهبران حوثی به کشتی‌های تجاری چینی اجازه داده‌اند که بدون آسیب از دریای سرخ عبور کنند.»
شایان ذکر است که در سند راهبرد امنیت ملی امریکا، چین به عنوان بزرگ‌ترین تهدید برای منافع جهانی این کشور در نظر گرفته شده است و دولتمردان کاخ سفید بار‌ها گفته‌اند که برای مهار اژد‌های زرد باید به شرق آسیا متمرکز شوند، بنابراین مشغول شدن واشینگتن در بحران‌های اوکراین و خاورمیانه به نفع چین تمام خواهد شد، به ویژه در زمانی که امریکا سعی داشت با مداخله در امور تایوان، امنیت ملی چین را به چالش بکشد.
ناآرامی‌های امنیتی تهدیدی عمیق برای مسیر دریایی طرح «کمربند و جاده» است، اما چین همچنان بر اصل سیاست خارجی خود بر اساس عدم مداخله در امور داخلی سایر کشور‌های مستقل تأکید می‌کند و به همین خاطر با حملات امریکا و انگلیس مخالفت کرده و آن را مقدمه‌ای برای تشدید تنش‌ها در منطقه اعلام کرده است. نشریه فارن پالیسی دیروز در گزارشی در این باره نوشت: «ابتکار کمربند و جاده یک توطئه شوم نبود. این طرحی بود برای آنچه هر ملتی در عصر عدم اطمینان و اختلال به آن نیاز دارد. دقیقاً یک مسیر برای جهانی که گرفتار بی‌اعتمادی شدید و بحران‌های غیرقابل پیش‌بینی است وجود دارد تا اقدامات جمعی معنی‌داری در راستای منافع عمومی جهانی انجام دهد و آن ایجاد مسیر‌های بیشتری برای عرضه و پاسخگویی به تقاضا‌ها است. راه‌حل شوک‌های عرضه بیشتر زنجیره تأمین، کریدور‌ها و جاده‌های بیشتر است که چینی‌ها روی آن متمرکز هستند.»
پکن حملات اسرائیل به فلسطینی‌ها را عامل اصلی بحران در منطقه می‌داند و خواستار توقف جنگ در غزه و ارسال کمک‌های بشردوستانه به این باریکه تحت محاصره است، اما امریکا سیاست متفاوت از چین در پیش گرفته و به جنگ‌افروزی در دریای سرخ ادامه می‌دهد.
پکن معتقد است که هرگونه حمایت سیاسی از ائتلاف دریایی به رهبری ایالات متحده علیه انصارالله، حمایت این کشور از آتش‌بس دائمی و روند صلح در غزه را تضعیف می‌کند. واکنش چین به تنش‌ها در دریای سرخ اقدامی متعادل و حساب شده است که کاهش تنش و ثبات را در عین حفظ منافع اقتصادی و استراتژیک خود در اولویت قرار می‌دهد. جنگ‌افروزی امریکا در دریای سرخ به پکن اجازه می‌دهد از سیاست این کشور به عنوان دامن زدن به جنگ ناعادلانه و بی‌ثبات‌سازی در خاورمیانه انتقاد کند.
